Hoogtevrees Hikeprep

Hee Rayu, ik wil deze trail in de bergen lopen, maar ik heb last van hoogtevrees, kun je helpen?


“Ik merkte dat ik op mijn vorige trail af en toe blokkeerde en wat zelfvertrouwen verloor. Kan je hier iets aan doen ter voorbereiding?

 

Jazeker!

Rayu’s vragen startten met ‘Wat voor soort hoogtevrees? Tredzekerheid, valangst, afgronden/dieptes?
Wanneer verloor je zelfvertrouwen?’ Ja, er zijn vele soorten hoogtevrees.

Al zijn de antwoorden interessant, het is feitelijk niet de echte reden van de vragen. Het type hoogtevrees is eerlijk gezegd niet héél relevant.

Er gebeurt namelijk ondertussen, bij het stellen van deze vragen, iets wat veel interessanter is. Namelijk het afdwingen van voelen, voelen op detail. En controle herpakken; wat is nu éigenlijk het probleem? En of de zorgen wel of niet relevant, terecht of realistisch zijn, is doorgaans veel minder van belang dan je zou denken. Ik vind het in ieder geval niet interessant. Al zijn je zorgen volstrekt onterecht, ze zitten in de weg van je trektocht. Ik weet dat je ze hebt en dat je er mee moet of wil omgaan.

Dus dat is wat we gaan doen.

Verwacht geen guru-show, geen oneliners dat je van je hoogtevrees afgeholpen wordt, geen halve hypnose waarna je daarna de rest van je leven zogenaamd zorgeloos op pad kunt.

Verwacht wel praktisch dealen met dingen die op je pad komen. Met twee voeten stevig op de trail, waar je de rest van je leven wat aan hebt.

Daarom ga ik je vragen om te voelen.

En dat is het moment waar de kortsluiting ontstaat.

“Maar mijn zorgen gaan van 0 naar 100 in een steile afdaling. Ik wil juist dat níet voelen, ik wil er van af! Ik wil niet méér voelen, ik wil mínder voelen.”

Ik weet het.

Maar is het onterecht dat je reageert op een situatie met enige levensbedreiging? Waarom zou je dat niet willen voelen? Waarom zou je niet gealarmeerd willen worden in een bedreigende situatie? Die steile afdaling met losse stenen ís gewoon arelaxed. Ik denk dat je hele systeem gelijk heeft, al is het mogelijk dat het wat te gevoelig afgesteld staat. Waarom dat is, daar kunnen we eindeloos over fantaseren, maar dat gaat ons niet verder helpen. Ik denk dat je systeem in de basis best gelijk heeft dat je alert moet zijn in zo’n situatie. Het is meer een kwestie van controle herpakken in een toestand die doorgaans ergens best terecht spannend is. En dat is de reden dat het van belang is om béter te voelen in plaats van minder voelen. Beter voelen geeft controle in een situatie waar emoties all over the place zijn. Het zorgt er voor dat je in plaats van 0 naar 100 je van 0 naar 30 kunt gaan. Alert, maar gecontroleerd: gefocust.

Een nauwkeurig gevoel geeft een beter beeld van de daadwerkelijke situatie. Het zorgt voor grip en tijdig ingrijpen voordat je op de 100 zit waar het nog moeilijk bij te stellen is. En véél voelen maakt niet beter voelen. Er bestaan hikers die moeite hebben met gevoel benoemen, er bestaan hikers die heel veel voelen, maar beide hikers hoeven niet noodzakelijk nauwkeurig te voelen. Ook degenen die zogenaamd ’emotioneel’ zijn hebben niet per se finesse in voelen. Sterker nog, ze zullen doorgaans juist veel sneller van 0 naar 100 gaan.

Het mooie is dat beter voelen trainbaar is. Gewoon, lekker praktisch, niks wolligs, maar met concrete opdrachten die je in je dagelijks leven kan doen. En zowel in de voorbereiding als met tools óp de trail.

What you see is meestal niet wat je get bij Rayu’s hikeprep, omdat je veelal véél meer krijgt; namelijk tools waar je de rest van je leven wat aan hebt.

—-


Ook aan de slag met Rayu? 

Check hier

Deel deze blog:

Facebook
Twitter
LinkedIn

Meer blogs:

Beer bunkert paddenstoelplukker?

#rayu

6 oktober 2024

Hike the Szlak Karpacki Poland – virtually

#rayu

2 oktober 2024

“Do you sell bear spray in Poland?”

#rayu

3 september 2024

Rayu’s gearlist voor Karpacki Blue Trail – Polen 2024

#rayu

1 september 2024

Blue trail: Is de hemel heden grauw, morgen is hij blauw

#rayu

28 augustus 2024

Boeken

#rayu

30 juli 2024