“Santiago de Compostela? Mensen draaien hun hand er niet voor om. Rome? Wandelaars gaan de eeuwige stad niet uit de weg. West Higland Way? Wandelen in de regen houdt hen niet tegen. Van Ustrón naar Wolosate?
Dat is andere koek. Dat is wandelen over de Main Beskid Trail. Dat is de langste wandeling van Polen. Vanaf de grens met Tsjechië naar de grens met Oekraïne. Zoals de omslag al weggeeft is het een tocht van 500 kilometer en het gaat door bergachtig gebied. En het is de langste aaneengesloten wandelroute in Polen.
Shanna Bussink is een ervaren wandelaar. Zij wandelt in binnenland en in buitenland, in verlaten streken waar zij alles wat zij nodig heeft op haar rug draagt. Zij heeft een schat aan ervaring en deelt die ervaring graag met anderen via haar bedrijf Hiken begint hier, onder haar naam Rayu.
In haar boek volgt elk hoofdstuk één dag van haar wandeling. Elk hoofdstuk begint met met een ets-achtige illustratie, die iets vertelt over die dag. Daarnaast zijn er vele goede foto’s in het boek opgenomen. Shanna heeft de hoop dat zij onderweg nog een beer zal tegenkomen, maar of dat is gelukt is nog een open vraag aan het begin van het boek. Er zijn ongeveer 8000 beren in de Karpaten, dus de kans dat zij er één tegenkomt is aanwezig. De eerste dagen is het lastig voor haar om op gang te komen en in een goed wandelritme te komen. Haar rugzak met toebehoren en inhoud weegt 22 kilo, een flinke last. Een deel van het gewicht (gedroogd voedsel) verdwijnt langzamerhand. De laptop die zij nodig heeft voor haar werk wordt niet lichter. Met het drinken van water is zij voorzichtig, ze gebruikt vaak haar meegebrachte waterfilter om problemen te voorkomen. Op dag 9 wordt zij toch ziek en moet die dag en de dagen daarna meerdere keren overgeven. Zou het liggen aan het voedsel dat door een muis is aangeknaagd? Op dag 12 kan zij haar voorraad aanvullen omdat zij vanuit Nederland een pakket heeft opgestuurd. Soms slaapt zij in een berghut, anders in haar tentje, soms wordt haar een onderkomen aangeboden, maar niet altijd staat zij daar voor open. Klopt het hier wel? Wat is er aan de hand op dit adres ? en dan gaat zij verder.
Polen schijnt het grootste leger van de landen van de Europese Unie te hebben. Dan is het niet gek om onderweg ploeterende militairen op een berghelling voorbij te gaan of er over heen te stappen. Shanna is de Poolse taal niet machtig, maar digitale hulpmiddelen brengen vaak uitkomst. Onderweg wordt zij een keer gegroet in het Pools, en een andere wandelaar vertaalt het met : “you are a smily traveller.” (Shanna schrijft vaak dat zij niet alleen lacht, maar ook gniffelt.) Hoe verder de tocht verloopt hoe meer Shanna merkt dat zij gehaast aan het wandelen is en zij besluit om haar retourvlucht vanuit Polen naar Nederland te verzetten om zichzelf meer tijd te geven om te genieten van haar wandeling. Een goed besluit. Op dag 26 komt zij aan in Wolosate. Het einde van een prachtige wandeling.
Het verhaal van Shanna is door haar op heldere wijze geschreven (wel met veelvuldig gebruik van ‘ik besef me’), zonder allerlei tierelantijntjes of al te veel persoonlijke herinneringen die verweven zijn in haar verhaal. Dat laatste is vrij gebruikelijk met wandelboeken over meerdaagse wandelingen, een heel leven wordt in de wandeling verwelkomt en overdacht.
Laat dit boek een inspiratie zijn om eens een andere weg in te slaan.”
De recensie lees je hier.
Rayu’s boek ‘Solo over de langste trail van Polen’ vind je hier: https://hikenbeginthier.nl/boek
