Instant klassieker in de outdoorliteratuur. 26-jarige Cheryl maakt, volledig onvoorbereid, een 1700 km lange solo-hike. Intrigerend voor de newbies met hike-aspiraties, herkenbaar voor de gevorderde hiker. Welke hiker heeft er nou geen Wild-taferelen meegemaakt? Wild leert ons dat hiken een finetunende bezigheid is, die Cheryl zelf tot een kunst heeft verheven. Beginnend met een ondraaglijk zware rugzak – vol met lukraak bij de outdoorwinkel gekochte spullen- die ze in een cartooneske scene pas na onmogelijke houdingen op haar rug weet te krijgen tot het snijpunt van grammenjagen en heiligschennis. Als leesfanaat sjouwt Cheryl boeken mee, die ze meermaals leest, tot ze gaanderweg het advies krijgt de pagina’s te verbranden die ze heeft gelezen, zodat ze geen onnodige ballast meeneemt.
Het boek is 2 jaar later verfilmd, maar het zijn deze en de vele tergende hike-details die het verhaal noemenswaardig maken.
“I was amazed that what I needed to survive, could be carried on my back. And most surprising of all, that I could carry it”
“It had nothing to do with gear or footwear or the backpacking fads or philosophies of any particular era or even with getting from point A to point B.
It had to do with how it felt to be in the wild. With what it was like to walk for miles with no reason other than to witness the accumulation of trees and meadows, mountains and deserts, streams and rocks, rivers and grasses, sunrises and sunsets. The experience was powerful and fundamental. It seemed to me that it had always felt like this to be a human in the wild, and as long as the wild existed it would always feel this way.”