Er is weer een beeraanval geweest in Europa, in Slowakije.
Mijn inbox stroomt er vol mee, als ware het een afvalbak is.
Geen context, net als het nieuwsbericht zelf. Wil je me vriendelijk op de hoogte brengen? Of probeer je me subliem te laten weten dat beren wél gevaarlijk zijn? Dat er ‘weer’ een beeraanval is? Ik weet niet hoe ik het bericht met niet meer dan een nieuwsbericht-link, moet interpreteren. Net als het nieuwsbericht zelf. Veel meer informatie dat er iemand paddenstoelen aan het plukken was bevat het niet. Iets dat in deze regionen volop -probleemloos- plaatsvindt in deze maand.
Als nieuwbakken gecertificeerde bear viewing guide absorbeer ik al het beernieuws. En mijn handen jeuken om het nieuwsbericht in perspectief te plaatsen. En dát te delen. Maar ik heb geen data. Geen informatie. Het enige dat ik weet is dat ik verdrietig word, omdat juist met deze gebrekkige informatie de publieke visie beïnvloed wordt.
‘Er was een man onschuldig paddenstoeltjes aan het plukken en toen kwam er een beer die hem dood maakte’.
Maar dat kan de verhaallijn in de praktijk niet zijn.
Veel logischer is dat de paddenstoelenplukker druk was met staren naar de grond, naar paddenstoelen, en dus de beer te laat opmerkte. Of vergat geluid te maken om de beer bewust te maken van zijn aanwezigheid. Of te dicht bij een berenhol kwam, omdat hij off trail was voor de beste of nog niet geplukte paddenstoelen. Of dat hij off trail was en daarmee in de buurt kwam van een berenprooi. De meest aannemelijke verhaallijn is dat de beer een reden zag om de verdediging in te gaan, en dat is doorgaans niet louter het zien van een man met een mandje.
En ik word verdrietig, omdat deze door een matig nieuwsbericht beïnvloedde publieke opinie ingezet wordt als onderbouwing om weer beren te mogen afschieten. Die beer, die wíj aan het verstoren waren, en dan ‘voor de zekerheid wat extra’.
“Aangezien de dieren steeds vaker in de buurt komen van mensen kregen lokale autoriteiten begin dit jaar de mogelijkheid om een noodtoestand uit te roepen om zo versneld dieren af te kunnen schieten.”
Ik pleit voor meer bewustzijn over wild, ook, en misschien júist in een land dat het nagenoeg niet heeft. Dat er zat mogelijkheden zijn om er mee samen te leven, als we weten hoe. Dat wild niet gelijk staat aan gevaarlijk, maar dat het soms regels hanteert die we niet altijd kennen. Maar wél kunnen leren.
Ondertussen, hoe verdrietig ook voor de Slowaakse paddenstoelenplukker en zijn familie, ben ik me aan het verdiepen hoe en waarom beer 469 het leven heeft kunnen nemen van beer 402 in Katmai, Alaska, middels het bekijken van de beelden en de analyse. Iets dat vergelijkbaar niet ondenkbaar maar tegelijkertijd ongewoon is.
En iets dat me meer leert over het gedrag van beren, die ook weer niet zo koddig zijn als ze doen voorkomen.