Eén van mijn hoogtepunten in mijn slaapcurriculum was mijn overnachting tijdens het kampeerfestival Camp the Night 2018 van Campspace: op een portaledge op hoogte aan de Euromast. Het was een bijzondere, indrukwekkende en leerzame ervaring waarvoor ik een videorapportage maakte voor RTV Rijnmond. Ook Hart van Nederland kwam een kijkje nemen en maakt een rapportage.
Voor het outdoorplatform Mountain Reporters schreef ik het onderstaande artikel. Deze is aangevuld met een appendix voor veelgestelde vragen. Bovendien vind je nog niet eerder vertoond persoonlijk foto- en videomateriaal betreffende deze klimmers-overnachting.
Hoe eng was het? Heb je nog geslapen? En wat nou als je moet plassen? Welke berg ga je nu beklimmen? Waarom dóe je zoiets?
Een greep uit de meest gestelde vragen na mijn nacht aan de Euromast. Het was het kampeerfestival Camp the Night 2018 van Campspace en ik besloot de meest buitensporige kampeerplek te bemachtigen: overnachten in een portaledge -een hangende slaapplaats- op 100 meter hoogte aan de Euromast. Het was geen seconde in me opgekomen dat dit heel spannend zou kunnen zijn, ondanks dat mensen mijn enthousiaste aankondiging met afgrijzen aanhoorden. Het was pas tot dat de dag aanbrak en de Euromast in mijn vizier kwam met zijn ontzagwekkende hoogte, dat ik licht onder de indruk begon te raken.
Ik ben een hiker, die lange tochten graag completeert met wildkamperende nachten. Hoewel ik wel wat jaren geklommen heb, ben ik vooral gespecialiseerd in hiken en voettochtvoorbereiding; meer horizontaal dus dan verticaal. Desalniettemin ben ik eindeloos gefascineerd door de tak van sport die soms neigt naar hachelijke ondernemingen. Ik verslond bergbeklimmers-literatuur om een tipje van de sluier te ontdekken waarom ze zuurstofarme plekken willen opzoeken, soms met de prijs van bevroren tot afgestorven lichaamsdelen. Het zal bijgedragen hebben aan mijn keuze van overnachting tijdens Camp the Night: één van de dingen die me eindeloos intrigeert is de divergentie tussen zo ín de natuur zijn en er in opgaan en tegelijkertijd iets (bijna) tegennatuurlijks doen: zonder ‘onnatuurlijke aanvulling’ als een portaledge zouden we niet die wand kunnen bestijgen, en zuurstoftechnisch gezien is het natuurlijk dubieus om te klimmen naar onleefbare hoogtes. Of ik mijn verticale fascinatie ooit van de literatuur naar de praktijk ga brengen valt nog te bezien, dus voor nu een nacht op een portaledge aan de Euromast was de meest toegankelijke stap om een klein stukje leven van een Big Wall-klimmer te ervaren.
Meerdere dagen verticaal doorbrengen betekent een flinke uitdaging voor slapen. Even een tent opzetten zit er door gebrek aan ondergrond niet in. Je kan nog eens een brakke nacht in je klimgordel doorbrengen, maar dat is onwerkbaar voor langere verticale tochten: slaapschuld leidt tot focusverlies, en focus is exact wat je de hele dag nodig hebt om te klimmen. Eén verkeerd aangelegde knoop, een slordige plaatsing van een nutje in de rots of het vergeten van goed vastklikken van je materiaal kan het einde van je tocht of zelfs je leven zijn.
Er wordt nog wel eens gedacht dat je kunt wennen aan minder slaap, maar dat gebeurt eigenlijk niet. Wanneer je lichaam een tekort heeft -een slaapschuld-, zal het die gaan inlossen. Met dutjes, doezelen of hazeslaapjes die zo kort als een halve seconde kunnen duren. Je zal maar net een nutje plaatsen tijdens een hazeslaapje. Een ander argument om je slaap op orde te hebben, is dat tijdens je slaap je herinneringen van je korte termijn geheugen naar je lange termijn geheugen worden overgezet: goed slapen helpt voor goed onthouden. En dat is wel belangrijk, want zo kan je leren en je vaardigheden bijslijpen voor je volgende avontuur.
Goed slapen is dus een must en de reden waarom klimmers 7 kilo extra aan een portaledge mee tillen. Zo’n portaledge heeft nog het meest weg van een brancard die gezekerd aan de wand kan worden opgehangen. In koude gebieden of slechte weersomstandigheden kan deze nog uitgebouwd worden met een een tentdoek er overheen voor beschutting. Een luxe voor big wall-klimmers; voorheen sliepen ze in niet meer dan een hangmatje.
Mijn nacht tijdens Camp the Night aan de Euromast was een uitzonderlijke ervaring die eenmalig plaatsvond, maar er zijn opties als je ook eens hangend op hoogte de nacht wil doorbrengen. Zo bestaat er cliff camping in de UK, waar je een nacht een portaledge kan huren als ware het een hotelkamer, inclusief een 3 gangen ‘room’service. Met een heldere nacht heb je dan wel een heus 1000 sterren-hotel. Ook in Duitsland, waar je het zelfs gradueel op kan bouwen van slapen op een boomplateau, naar hangen in een tent aan een boom tot de echte portaledge aan een hoge wand. Serieuze klimambities? In Nederland kun je een cursus volgen om te leren klimmen met en het opbouwen van een portaledge.
En of ik nog geslapen heb? De weersomstandigheden waren perfect om in weg te doezelen en hoewel ik met regelmaat wakker werd door onduldbaar enthousiasme om geen moment te missen van dit hoogtepunt met zijn fenomenale uitzicht, heb ik heerlijk geslapen. En dat is maar beter ook; goed slapen zorgt ervoor dat je je herinneringen goed kan opslaan, dus wat heb je aan zo’n sublieme ervaring als je het je niet meer kan herinneren?